Met de Amstel Gold Race zit het voorjaar er opVoor het eerst en bij wijze van experiment nam Jasper er dit jaar de Amstel Gold Race bij. Met zijn vele lussen leende dit parcours zich bij uitstek tot de sport van “het afsnijden”, zeker als dat op de mot bij een lekker weertje kon gebeuren. De eerste keren zagen we Jasper rustig keuvelen met Tim Wellens helemaal achteraan het peloton. Het ging er uiterst relax aan toe en de vluchtgroep kreeg vlotjes tot 16 minuten! Maar zo’n achterstand moet ook weer dicht gefietst worden. Het tempo werd opgevoerd, Jasper schoof op naar het midden van het peloton en naarmate de wedstrijd vorderde spotten we hem zelfs eerder in de top-20. Toch vertelde hij achteraf dat hij geen goeie dag had en onder het strakke tempo dat zeker de laatste 40km werd gevoerd moest definitief Jasper afhaken. De verleiding om bij het passeren van de bus af te draaien was te groot en zo komt het dat er voor de laatste wedstrijd van dit voorseizoen toch een “DNF” (Did Not Finish) achter zijn naam staat.

Jasper bevestigt in Parijs-RoubaixAl bij de verkenning van donderdag hadden we zelf kunnen vaststellen dat de strook van Troisvilles er ongewoon vettig bijlag en het zal dan ook wel de nervositeit die bij zo’n eerste kasseistrook hoort zijn die ervoor zorgde dat een flink pak van het peloton net daar tegen de grond ging. Dat zorgde wel voor wat onrust en het duurde ook nog een poos voor de breuken in het peloton hersteld waren, maar daarna keerde voor een hele tijd de rust weer in de koers. Op 50km van de finish sloop Peter Sagan weg uit een gedecimeerd peloton, op zoek naar de paar overblijvers van de vroege vlucht die nog voorop reden. Jasper zette samen met Wout Van Aert nog een tegenaanval op maar zij speelden het niet klaar om de kloof te overbruggen. Na de schifting op en rond Mons-en-Pévèle was het resultaat 3 koplopers en daarachter een elitegroepje van een goeie 10 renners, op de Carrefour de l’Arbre verder herschikt tot een 2 (Sagan en Dillier) + 4 (Stuyven, Van Marcke, Van Avermaet, Terpstra). Al op de laatste kasseistrook in Hem had Jasper in de mot dat Terpstra nog iets zou proberen en hij wou hem voor zijn in zijn aanval, maar een ijverige Van Avermaet kwam Jasper terughalen. Daarop plaatste Terpstra zijn eigen jump en dit keer had niemand een reactie klaar en dus was het podium gaan vliegen. De winst was meer dan verdiend voor de beste man in wedstrijd, Peter Sagan. Jasper moest in de sprint nipt de duimen leggen voor Van Avermaet maar kon zich wel verzoenen met zijn vijfde plaats, temeer daar hij nooit de indruk had over zijn beste benen te beschikken vandaag. Maar heel dit koersverhaal verdwijnt in het niets bij het drama dat zich op de tweede kasseistrook afspeelde en waarbij – zo bleek na de koers - de jonge Michael Goolaerts het leven liet. RIP.

Ronde van VlaanderenDe aanloop vanuit Antwerpen richting Vlaamse Ardennen is bezaaid met slechte macadam, wegversmallingen en dorpskernen met gladde kasseitjes en met een nerveus koersend peloton waren de valpartijen niet uit de lucht. In het natter dan voorspelde weer wilde een vroege ontsnapping maar niet lukken en het duurde zeker anderhalf uur of 70 kilometer vooraleer het peloton tot rust kwam door de goeie ontsnapping van 11. Een opvallend sterke en actieve Trek ploeg bracht Jasper vooraan waar dat nodig was, maar veel meer was er op de eerste hindernissen van de dag niet te beleven. Een ontsnapping op de Muur zoals in 2017 lag iets te veel voor de hand maar op het tussenstuk richting tweede bevoorrading kwam er dan toch wat leven in de brouwerij. Trek liet de jonge Mads Pedersen anticiperen door hem mee in de tegenaanval te sturen op zoek naar de 11 koplopers. Maar zoals zo dikwijls begon de koers pas echt op de tweede keer Oude Kwaremont. In de opeenvolging Kwaremont-Paterberg-Koppenberg en later Mariaborrestraat-Steenbeekdries-Taaienberg scheurde en hergroepeerde het peloton tot een eerste groep van ongeveer 25 renners met daarvoor nog slechts 3 enkelingen: Van Baarle, Langeveld en Pedersen. Na een korte wapenstilstand en enkele schuchtere aanvalspogingen raakte Niki Terpstra solo weg op de Hotond. Op de derde en laatste keer Oude Kwaremont ging hij op en over de drie koplopers en werd het eerste peloton verder gereduceerd tot tien, stuk voor stuk renners die bij de favorieten hoorden. Jasper zat daar ook bij en met een aanklampende Mads Pedersen achter Niki Terpstra zag zijn situatie er zelfs behoorlijk goed uit. Op de Paterberg kreeg Jasper het wel even moeilijk maar samen met Wout Van Aert en Oliver Naesen reed hij in een mum van tijd het gat terug dicht. Niki Terpstra leek toen al op weg naar winst, maar de situatie van Mads Pedersen was precairder: zou hij uit de greep kunnen blijven van de 10 achtervolgers? Jasper hoefde zich met die jacht niet te bemoeien maar de twee Quicksteppers Gilbert en Stybar natuurlijk evenmin, en zoals je mag verwachten in een groepje van geïsoleerde favorieten die mekaar bovendien waard zijn, raakte de achtervolging niet optimaal georganiseerd. Achter het nieuwe succes voor Quickstep werd Mads Pedersen dus onverhoopt tweede na meer dan 80 kilometer in de aanval en hij werd terecht met lof overladen. Voor Jasper was zijn 7e plaats in eerste instantie een ontgoocheling maar wat ze als ploeg vandaag lieten zien mag ons toch optimistisch stemmen voor de al dan niet nabije toekomst.

Geen al te beste dag maar toch nog top-10 in Dwars door VlaanderenIk snapte vandaag niks van de koers en van de verkeerspolitie. Zowat iedereen op de Kluisberg kloeg erover dat ie in of rond Wielsbeke en Deerlijk in de onbegrijpelijke verkeerschaos had vastgezeten. Intussen waren we twee uur en ruim 100km koers in extreem regenweder verder en nog altijd had zich geen ontsnapping gevormd. Jasper had net zijn zwarte regenjas uitgedaan – het zonnetje kwam er zowaar even door – en verschool zich nog in de buik van het peloton. Geleerd uit onze eerdere verkeersperikelen zakten we van daaruit af naar het café van ex-Rode Duivel Philippe Desmet aan de voet van Tiegemberg. Daar zagen we dat het peloton op de Kortekeer gescheurd was en op de Taaienberg nog verder uit mekaar gerafeld maar we konden Jasper niet onmiddellijk spotten. Achteraf bleek dat de Trek-boys de Trieu iets te ver naar achteren waren opgedraaid en al bij de inspanningen om dat recht te zetten was het Jasper duidelijk dat hij niet zijn beste dag had. Op tv leek hij nochtans in de boter te trappen maar hij stelde zich eerder passief op in de achtervolging en dat zijn we niet van hem gewoon. Hij mocht dat ook, met nog twee ploegmaats in de frontlinie, al lieten Mads en John toch geen al te frisse indruk meer. Een fusie van de twee kopgroepen aan de voet van de Trieu later en een aanval van Tiesj Benoot resulteerden in een nieuwe elitegroep van twaalf en daar zaten zowel Mads als Jasper bij. Maar de winnaar moesten we gaan zoeken in het vijftal dat op de kasseien van de Varent nog weg geraakte. Mads deed een eerdere poging maar de ontsnapping van Yves Lampaert was perfect getimed en zo won hij voor het tweede jaar op rij zijn “streekkoers”, en daar was verder niks op af te dingen. Jasper slaagde er toch weer in om zich – zelfs op een slechte dag – in de top-10 van een Worldtour koers te nestelen, chapeau! Fotoalbum.

Een nieuwe top-10 in Gent-Wevelgem!In de eerste heuvelreeks, in de aanloop naar de Ravensberg, reed Jasper achteraan lek op het moment dat zijn “copain” Antoine stevig aan de kop aan het sleuren was, en alhoewel hij vlot weer bij de staart van het peloton kon aansluiten, duurde het toch een hele tijd voor hij echt weer vooraan zat. Smalle wegen waar voorbijsteken sowieso onmogelijk is, grotere wegen waar het peloton breed over de weg reed, en ploegmaats Mads en Gregory die op hun beurt met pech hadden af te rekenen, zorgden ervoor dat Jasper niet in ideale positie aan de Kemmelberg kon beginnen. Trek heeft dus weer zijn deel van de pech gehad vandaag en toen er op de "Plugstreets" een nieuwe breuk in de maak leek, kwam Jasper al weer alleen te zitten. Er kwamen nog wel wat groepjes terug met daarbij ook nog enkele ploegmaats, maar de definitieve schifting op de tweede keer Kemmelberg heeft alleen Jasper overleefd. Hij kwam in een elitegroepje van 20 terecht, met daarvoor nog enkele overblijvers van de vroege vlucht. Tegen de wind stoomden ze via het fandorp in Geluwe richting Wevelgem, en met opnieuw een sterke QuickStep lichting leek Jasper zich pas naar het einde toe een beetje met de gang van zaken te gaan bemoeien. Hij reed opnieuw geen perfecte sprint – hij heeft misschien wat meer oefening nodig – maar met een nieuwe top-10 plaats bewijst hij dat het vertrouwen in hem als kopman volledig gerechtvaardigd blijft. Fotoalbum.

Record Bank E3 HarelbekeNet toen Jasper na een plaspauze terug achteraan het peloton kwam aansluiten deed zich rond plaats 30 een massale valpartij voor. Op de smalle wegen was er geen doorkomen aan en terwijl de eerste dertig onder aanvoering van QuickStep op zoek gingen naar de acht vroege vluchters, moest achteraan de schade opgemeten en gehergroepeerd worden. De organisatie liet even op zich wachten en de achterstand zakte niet echt onder de minuut, maar Jasper - nog goed omringd door drie ploegmaats - raakte nooit in paniek. Pas op de Taaienberg raakte het hele peloton verbrokkeld en - in een steeds wisselende koerssituatie - kon Jasper samen met o.a. Naesen en Vanmarcke stilaan van groepje naar groepje opschuiven. Vooraan was er intussen van de vroege vluchters geen sprake meer en waren ploegmaats Terpstra en Lampaert alleen in de aanval getrokken. Na de passage op de Oude Kwaremont vormde zich achter na de twee koploper een groepje van tien toppers. Op de Varent moest Lampaert vooraan definitief afhaken en ondanks een achterstand van slechts 30 seconden raakten de achtervolgers niet echt georganiseerd. De aanwezigheid van nog 2 QuickSteppers werkte immers verlammend en ondanks een numerieke meerderheid van BMC lieten die de achtervolging vooral aan de individuen over. Niki Terpstra bleef dus voorop, Philippe Gilbert snelde nog vrij makkelijk naar plaats twee, en de laatste podiumplek van deze erg lastige maar toch wel boeiende koers ging naar Greg Van Avermaet. Jasper finishte als zesde maar heeft een beresterke koers gereden, al heeft niemand van de pers dat blijkbaar opgemerkt! Fotoalbum.

Een natte Milaan-SanremoDe eerste 250 kilometers verliepen in erg regenachtige omstandigheden, maar met de drie Capo's in zicht kwam zowaar de zon tevoorschijn en werden de negen vroege vluchters dra ingerekend. Jasper was tot dan toe onzichtbaar gebleven maar op weg naar de Cipressa en vooral de Pogio toe leverden de Trek-ploegmaats erg mooi werk. Jasper kreeg nog Cavendish' drinkbus tegen zijn hoofd gecatapulteerd maar hij kon toch in de top-10 de Pogio opdraaien en zo ongeveer op dezelfde plaats kwam hij er ook boven. Op dat moment was Nibali er echter al alleen vandoor en als gerenommeerde daler zag het er voor hem op dat moment heel goed uit. Het scheelde uiteindelijk maar een haartje, maar hij werd net niet bijgehaald door de sprintende achtervolgers, hoop en al een 40-tal Pogio-overlevenden. Het was jammer dat Jasper niemand meer bij zich had en daarom moest hij een gokje wagen, een gokje dat enigzins verkeerd uitdraaide. Toch waren wij heel bij met zijn top-10 plaats maar zelf baalde hij omwille van de gemiste top-5 die er volgens hem ook wel ingezeten had.

Zo verliep de Tirreno AdriaticoOns fotoalbum geraakt stilaan afgewerkt ...
tijdrit in San Benedetto del tronto: de afsluitende tijdrit had voor Jasper geen enkel belang en hij heeft de 11km dan ook op cruise snelheid afgehaspeld
6e etappe, Numana – Fano: omdat Nizzolo met knie-perikelen was afgestapt, kreeg Jasper nog eens een sprintkans. Helaas was er in de chicane op 500m van de finish ene mijnheer Sagan die zich met de ellebogen een weg naar voren werkte. Jasper had de keuze tussen een zekere valpartij veroorzaken of in de remmen gaan, het werd dat laatste. Weg kans...
5e etappe, Castelraimondo – Filottrano: opnieuw zo’n rit met een paar “muri” vandaag, met name in de finale rond Filottrano, de woonplaats van de vorig jaar verongelukte maar vandaag alom tegenwoordige Michaele Scarponi. Na de eerste passage zat Jasper nog altijd in het eerste peloton maar net voor hem gingen er twee renners tegen de grond en “erover” (de fietsen) was de enige uitweg die hij zag. Gevallen is hij niet, maar het voorwiel was naar de haaien en de Trek volgwagen met nummer 22 liet even op zich wachten. Jasper raakte nog wel terug vooraan, maar de energie die hij daarvoor nodig had kwam hij in de finale te kort. Nog altijd een mooi resultaat, maar er had meer ingezeten...
4e etappe, Foligno – Sassotetto: in de koninginnerit van deze Tirreno eindigend met een 13km lange klim naar ski-oord Sassotetto, heeft Jasper zich helemaal gedeisd gehouden
3e etappe, Follonica - Trevi: de rit van vandaag was niet alleen bijzonder lang maar had ook een bijzonder pittige finale met twee "muri". Eerder iets voor de punchers en voor alle duidelijkheid: daar rekenen we Jasper niet bij. Toch overleefde hij de eerste beklimming van de "muro" naar Trevi in het kopgroepje van 40. Pas in de laatste kilometers, bij de tweede beklimming, zakte hij er onvermijdelijk wat door. Zijn uitslag mag dan misschien niet voor zich spreken, maar vandaag heeft hij zeker bewezen dat hij stilaan in zeer goeie doen is.
2e etappe, Camaiore - Follonica: na een rustige etappe volgden nog 3 lokale rondes op slecht wegdek met drempels, obstakels en andere versmallingen en er kon dus terecht gevreesd worden voor een valpartij. Die is er op 6km van de finish ook gekomen maar de Treks zaten toen al goed genoeg vooraan om daaraan te ontsnappen. Jasper zette iets te vroeg de sprint in maar Nizzolo kon zijn krachtige aanzet toch nog met een mooie derde plaats afronden.
ploegentijdrit in Lido de Camaiore: als laatste van het Trek-zevental gestart, kwam Jasper als eerste van de overgebleven vijf over de finish in een degelijke tijd. De voorlopige 6e plaats werd uiteindelijk een 8e maar daarmee plaatsen ze zich keurig tussen de subtoppers in deze discipline.

Het is een epische Strade Bianche geworden, maar niet voor Jasper!Met een bijzonder sterk deelnemersveld en helse weersomstandigheden had deze editie alles in zich om memorabel te worden. Een beetje ongewoon dat al na 50km een grote groep van 70 voorop raakte, maar tegen het begin van de live uitzending, op weg naar strook 8 “Fabian Cancellara”, was er van deze mega ontsnapping al geen sprake meer. In het toen al verbrokkelde peloton kregen we Jasper maar niet in het vizier en niet veel later sijpelde het bericht binnen dat hij in een totale offday bij de bevoorrading was afgestapt. Nog minder bemoedigend was dat er ook geen enkele andere Trek-renner in beeld kwam, maar toch hebben we zeer kunnen genieten van deze finale. Met stijgende verbazing zagen we hoe drie jonge Belgen – Wout Van Aert, Tiesj Benoot en Pieter Serry – eerst de finale kleurden en later Tiesj ook zijn eerste, zeg maar heroïsche profoverwinning pakte. Met Wout als knappe derde en anderzijds de vele toppers die er vandaag nooit aan te pas zijn gekomen, is dit een editie geworden waar nog lang zal over worden nagepraat.

Jasper toont zich weer in Kuurne maar eindigt zonder resultaatDoor de ijzige tegenwind hadden de vroege vluchters sowieso weinig kans op slagen en onder impuls van Yves Lampaert worden ze dan ook al op de Oude Kwaremont terug gegrepen. Door zijn beukwerk ontstaat er een kopgroep van een man of 20 met daarbij Jasper en Mads Pedersen voor Trek, maar bij de achtervolgers zorgen de ploegen Lotto-Jumbo (van favoriet Groenewegen), AG2R (van Oliver Naesen) en Astana (van de winnaar van gisteren) er voor dat de voorsprong nooit groter wordt dan een minuut. Op de laatste helling van de dag besluit Jasper zichzelf te testen en samen met Daniel Oss komt hij met een kleine voorsprong boven op Nokere berg. Het is nog ver (50km) maar met deze ideale metgezel waagt hij het er op om samen, als “den Oss en den ezel (Jasper, als een klein beetje Kurenaar)”, naar Kuurne te fietsen. Ze lopen tot 50 seconden uit, maar het plan krijgt een stevige knauw als Oss bij het binnenrijden van Kuurne lek rijdt. Jasper gaat nog even solo door, pakt nog een mooie premie maar moet op 20km van de finish het zinloze van zijn poging inzien. Achterin is immers alles terug samengekomen en de sprintersploegen hebben de krachten gebundeld. In de laatste plaatselijke ronde probeert Julien Vermote nog “een Jasperke” te doen maar - - wat hadden we het hem graag gegund – ook hij is niet opgewassen tegen het aanstormende peloton waarin Dylan Groenewegen oppermachtig blijkt. Jasper finisht in het peloton als 38e maar hij heeft zich - voor het derde jaar op rij - toch weer laten zien in “zijn” Kuurne.