Startnummer 198 in de eerste week van de Tourzo 15-7, rit 9 Arras – Roubaix: een vooruitblik ...
za 14-7, rit 8 Dreux – Amiens: met het oog op morgen mocht Jasper zich sparen, John Degenkolb spurtte in zijn ééntje naar een mooie vijfde plaats in de massasprint, later omgezet in een 3e plek door de deklassering van Gaviria en Greipel
vr 13-7, rit 7 Fougères – Chartres: in de langste etappe van deze Tour liet Jasper het sprinten helemaal over aan John, zelf zorgde hij ervoor dat Bauke veilig over de streep kwam
do 12-7, rit 6 Brest – Mûr de Bretagne: die Mûr de Bretagne is echt te steil voor Jasper, dus zijn rol vandaag was hoogstens om Bauke zo comfortabel mogelijk aan de dubbele beklimming te laten beginnen. Door de tijdsverschillen zakt hij wel een stuk weg in het klassement, maar dat is eigenlijk niet belangrijk.
wo 11-7, rit 5 Lorient – Quimper: in deze pittige etappe voor punchers kwamen slechts een 40-tal renners in dezelfde tijd toe en daar zaten voor Trek zowel Bauke als Jasper nog bij. Ploegmaat Tom Skujins hield de strijdlust én de bolletjestrui over aan zijn dag in de ontsnapping, waar hebben we dat nog gezien...?
di 10-7, rit 4 La Baule – Sarzeau: bijna misrekende het peloton zich in de ontsnapping van vier, maar Quick-Step werd voor zijn achtervolgingswerk terecht beloond met een nieuwe zege voor Gaviria. Jasper werd opgehouden door de valpartij op 5km van de finish - met Tiesj Benoot als belangrijk slachtoffer - en kon geen rol meer spelen in de sprintvoorbereiding van John Degenkolb
ma 9-7, ploegentijdrit Cholet – Cholet: Trek-Segafredo begon erg goed maar liet in het tweede gedeelte een paar steekjes vallen bij de aflossingen op golvend terrein. De eindtijden van de middenmoters lagen erg dicht bij mekaar, dus Bauke Mollema verliest quasi geen tijd op de meeste van zijn directe concurrenten
zo 8-7, rit 2 Mouilleron-Saint-Germain – La-Roche-sur-Yon: Jasper zou vandaag zijn kans krijgen maar bij het binnenkomen van de aankomstplaats werd hij achteraan aangetikt en moest hij naar de graskant uitwijken. Zonder forceren kon hij wel zijn plaats weer innemen maar in de valpartij op 2km van de finish verloor hij de aansluiting met een dozijn koplopers. John was wel mee en maakte er nog een negende plaats van, Jasper werd de eerste van de achterkomers.
za 7-7, rit 1 Noirmoutier-en-l’Île – Fontenay-le-Comte: alle ingrediënten van een eerste Tour-etappe waren aanwezig: show, hectiek, frustraties, valpartijen en chaos voor renners en toeschouwers. Jasper was aan het meeste ontsnapt en reed een voorbeeldige lead-out voor John Degenkolb, maar die zakte een beetje terug in de de aankomst licht bergop. John 6, Jasper nog 21.

Het is officieel: Jasper gaat naar de Tour!Zonet maakte Trek-Segafredo als één van de laatste ploegen zijn selectie voor de Tour bekend. Zoals vorig jaar mochten acht fans elk één naam aankondigen en dit keer was het @MartinTheCaleb die de naam van Jasper als eerste via twitter wereldkundig maakte. De 8-koppige selectie bestaat naast Jasper en kopman Bauke Mollema ook uit Julien Bernard, Koen de Kort, John Degenkolb, Michael Gogl, Tsgabu Grmay en Tom Skujins.

Jasper verovert opnieuw brons op het Belgisch KampioenschapJasper liet aan het startpodium wat op zich wachten en als allerlaatste tekende hij het startblad. Hij straalde rust uit maar zodra de vlag naar beneden ging zagen we focus in zijn blik. Dat moest ook wel, want als éénzaat mocht hij geen grote ontsnapping laten rijden vandaag. Zoals verwacht begon de wedstrijd erg snel en het parcours in Binche was voldoende slopend. Na 2 uur wedstrijd dachten we dat de goeie ontsnapping weg was want alle ploegen en de belangrijkste favorieten waren vertegenwoordigd, maar Lotto zag dat anders en ze reden het gat (maximaal een minuut) toch opnieuw dicht. De finale hebt u allicht op tv of misschien wel live kunnen volgen en u zal het met mij eens zijn dat die best spannend was. Toen het duidelijk werd dat het tussen drie zou gaan – Jasper en de twee Quicksteppers, Lampaert en Gilbert – zat Jasper in de tang, hij kon immers onmogelijk op alle afwisselende aanvallen van de ploegmaats reageren. Yves Lampaert was het eerst met zijn poging, en Jasper was niet alert genoeg meer om direct te reageren. Zelfs als hij het gat had kunnen toerijden, zou hij Philippe Gilbert in een zetel gezet hebben. Jasper heeft dus eigenlijk mee beslist wie de nieuwe Belgisch Kampioen zou worden. Zelf kon hij beter dan vorig jaar leven met zijn laagste podiumplek, want in deze situatie was dat met een niet-superdag ongetwijfeld het hoogst haalbare.

Halle-IngooigemJasper nam deze wedstrijd – voor het eerst gereden op dinsdag – er graag bij om nog eens zijn sprint te kunnen testen. Zoveel kansen heeft hij daartoe de laatste tijd niet meer gekregen. Met gelegenheidsploegmaat Laurens De Vreese in de vroege vlucht verliep de wedstrijd volgens plan, maar het vluchtersduo werd al vroeg terug gepakt en wat volgde was een snelle en nerveuze finale. Sean De Bie leidde in de Hellestraat - de achterkant van Tiegemberg – de vorming van de definitieve kopgroep van 30 in. Met nog 15km te gaan was Jasper helaas de enige overlevende van het nationale team, en daardoor was hij in de sprint toch weer op zichzelf aangewezen. Hij misrekende zich in beetje in het Quickstep treintje, probeerde nog uit de wind achterdoor te komen, maar daar botste bijna letterlijk met Timothy Dupont. Kortom, een sprint allerminst volgens het boekje, een gemiste kans, maar vooral blij dat het niet tot een valpartij was gekomen in deze belangrijke weken.

Ronde van Zwitserlandtijdrit, Bellinzona Jasper zette een zeer matige tijd neer, maar achteraf vertelde hij dat er na 12km een kramp in zijn linkerbil geschoten was, en dat verklaart natuurlijk alles...
8e etappe, Bellinzona - Bellinzona een laatste sprintkans, en alhoewel Degenkolb nog geen topvorm vertoonde in deze ronde, was het opnieuw Jasper die de sprint moest aantrekken voor John. Maar John kon het wiel niet houden en Jasper leek wel te moeten wachten op de Duitser... Waarom niet eens die rollen omdraaien?
7e etappe, Eschenbach - Arosa: een nieuwe etappe door de Zwitserse Alpen, en dus geen hoofdrol voor Jasper; hij kwam opnieuw in de middenmoot binnen.
6e etappe, Fiesch - Gommiswald: de koninginnenrit ging langs de Rhone-gletsjer over de erg mooie Furkapass, maar het is nog maar de vraag of de renners daar oog voor hadden. Het peloton kwam zeer versplinterd binnen, en Jasper eindigde ergens halverwege.
5e etappe, Gstaad - Leukerbad: leuk om hem nog eens in een ontsnapping te zien zitten, maar op dit parcours had die voor Jasper enkel kans op slagen als het peloton had laten begaan. En dat deed BMC niet! De maximale voorsprong van 3min was bij de aanvang van de laatste klim helemaal teniet gedaan. En toen begon de finale en zette Jasper zich in één van de bussen...
4e etappe, Gansingen - Gstaad: terwijl de regen met bakken naar beneden kwam, knaagde het peloton stelselmatig aan de voorsprong van zes koplopers. Op de laatste klim moesten opnieuw een aantal van de betere sprinters overboord, maar Jasper kon goed standhouden. Helaas koos het gelegenheidstreintje Mollema-Bernard de verkeerde kant en bleven ze geblokkeerd achter, zodat Jasper zijn sprint nooit echt kon rijden. Toch nog 17e, maar er zat meer in vandaag!
3e etappe, Oberstammheim - Gansingen: alles werd gespeeld op de laatste beklimming van de dag. Bij de top was alles nog relatief samen, maar in het lange lint vielen vooral in de afdaling enkele gaten. Vooraan konden we enkel Mollema herkennen, Jasper zat vermoedelijk in het tweede groepje. Net op tijd kwamen die twee groepjes samen, maar Jasper kon me dunkt onvoldoende opschuiven. Hij sleepte toch nog een mooie top-10 uit de brand.
2e etappe, Frauenfeld - Frauenfeld: Jasper had vooraf aangegeven dat hij in de finale iets wou proberen en dat deed hij ook! Uit een al uitgedund peloton ging hij in de laatste afdeling aan de haal, maar hij kreeg niet de "juiste" mannen mee: buiten Sylvan Dillier bestond hun zevental enkel uit slepers en zuinige opportunisten en dus was hun poging gedoemd om te mislukken. Maar vooral blijven proberen Jasper!
ploegentijdrit, Frauenfeld: volgens onze reporter ter plaatse maakte Jasper zelf indrukwekkende kopbeurten, maar in een ploegtijdrit is het team maar zo sterk als zijn zwakste schakel. Trek maakte in het begin al enkele foutjes en eindigde met vieren pas als 12e, op 58 seconden van de gedoodverfde winnaars BMC.

Jasper herneemt in de Ronde van CaliforniëStage 7: ook in de laatste etappe schikte Jasper zich in zijn rol als sprint-aantrekker voor de Amerikaanse kopman van dienst - Kiel Reijnen - en voor hemzelf leverde dat nog een 28e plaats op
Stage 6: Jasper kon lang aanklampen en rijdt in deze koninginnenrit zijn beste uitslag van deze Ronde van Californië. Een teken van groeiende conditie?
Stage 5: Jasper fungeerde opnieuw als leadout voor Kiel Reijnen en dat deed hij prima, maar Kiel moest daarna helemaal in de remmen me dunkt en kwam daardoor pas op plek 13 terecht. Jasper zelf werd 45e
Stage 4 (tijdrit): Jasper reed een naar eigen gevoel degelijke tijdrit, zeker als je in overweging neemt dat het al erg lang geleden was dat hij nog eens op die tijdritfiets gezeten had. Maar in beeld geweest is hij niet...
Stage 3: lastig ritje, Jasper kon goed aanklampen en zat er nog bij toen het peloton al gehalveerd was, maar de steile muur helemaal op het einde was er te veel aan. Winst voor ploegmaat Tom Skujins die het overblijvende pelotonnetje net voor bleef!
Stage 2: aankomst boven op Gibraltar Road, niet verwonderlijk dat Jasper vooraan in de bus eindigde
Stage 1: een etappe in rondjes voor de pure sprinters. Jasper vond het moeilijk herbeginnen en heeft de sprint aangetrokken voor de "local" Kiel Reijnen, die 7e eindigde.

Met de Amstel Gold Race zit het voorjaar er opVoor het eerst en bij wijze van experiment nam Jasper er dit jaar de Amstel Gold Race bij. Met zijn vele lussen leende dit parcours zich bij uitstek tot de sport van “het afsnijden”, zeker als dat op de moto bij een lekker weertje kon gebeuren. De eerste keren zagen we Jasper rustig keuvelen met Tim Wellens helemaal achteraan het peloton. Het ging er uiterst relax aan toe en de vluchtgroep kreeg vlotjes tot 16 minuten! Maar zo’n achterstand moet ook weer dicht gefietst worden. Het tempo werd opgevoerd, Jasper schoof op naar het midden van het peloton en naarmate de wedstrijd vorderde spotten we hem zelfs eerder in de top-20. Toch vertelde hij achteraf dat hij geen goeie dag had en onder het strakke tempo dat zeker de laatste 40km werd gevoerd moest definitief Jasper afhaken. De verleiding om bij het passeren van de bus af te draaien was te groot en zo komt het dat er voor de laatste wedstrijd van dit voorseizoen toch een “DNF” (Did Not Finish) achter zijn naam staat.

Jasper bevestigt in Parijs-RoubaixAl bij de verkenning van donderdag hadden we zelf kunnen vaststellen dat de strook van Troisvilles er ongewoon vettig bijlag en het zal dan ook wel de nervositeit die bij zo’n eerste kasseistrook hoort zijn die ervoor zorgde dat een flink pak van het peloton net daar tegen de grond ging. Dat zorgde wel voor wat onrust en het duurde ook nog een poos voor de breuken in het peloton hersteld waren, maar daarna keerde voor een hele tijd de rust weer in de koers. Op 50km van de finish sloop Peter Sagan weg uit een gedecimeerd peloton, op zoek naar de paar overblijvers van de vroege vlucht die nog voorop reden. Jasper zette samen met Wout Van Aert nog een tegenaanval op maar zij speelden het niet klaar om de kloof te overbruggen. Na de schifting op en rond Mons-en-Pévèle was het resultaat 3 koplopers en daarachter een elitegroepje van een goeie 10 renners, op de Carrefour de l’Arbre verder herschikt tot een 2 (Sagan en Dillier) + 4 (Stuyven, Van Marcke, Van Avermaet, Terpstra). Al op de laatste kasseistrook in Hem had Jasper in de mot dat Terpstra nog iets zou proberen en hij wou hem voor zijn in zijn aanval, maar een ijverige Van Avermaet kwam Jasper terughalen. Daarop plaatste Terpstra zijn eigen jump en dit keer had niemand een reactie klaar en dus was het podium gaan vliegen. De winst was meer dan verdiend voor de beste man in wedstrijd, Peter Sagan. Jasper moest in de sprint nipt de duimen leggen voor Van Avermaet maar kon zich wel verzoenen met zijn vijfde plaats, temeer daar hij nooit de indruk had over zijn beste benen te beschikken vandaag. Maar heel dit koersverhaal verdwijnt in het niets bij het drama dat zich op de tweede kasseistrook afspeelde en waarbij – zo bleek na de koers - de jonge Michael Goolaerts het leven liet. RIP.

Ronde van VlaanderenDe aanloop vanuit Antwerpen richting Vlaamse Ardennen is bezaaid met slechte macadam, wegversmallingen en dorpskernen met gladde kasseitjes en met een nerveus koersend peloton waren de valpartijen niet uit de lucht. In het natter dan voorspelde weer wilde een vroege ontsnapping maar niet lukken en het duurde zeker anderhalf uur of 70 kilometer vooraleer het peloton tot rust kwam door de goeie ontsnapping van 11. Een opvallend sterke en actieve Trek ploeg bracht Jasper vooraan waar dat nodig was, maar veel meer was er op de eerste hindernissen van de dag niet te beleven. Een ontsnapping op de Muur zoals in 2017 lag iets te veel voor de hand maar op het tussenstuk richting tweede bevoorrading kwam er dan toch wat leven in de brouwerij. Trek liet de jonge Mads Pedersen anticiperen door hem mee in de tegenaanval te sturen op zoek naar de 11 koplopers. Maar zoals zo dikwijls begon de koers pas echt op de tweede keer Oude Kwaremont. In de opeenvolging Kwaremont-Paterberg-Koppenberg en later Mariaborrestraat-Steenbeekdries-Taaienberg scheurde en hergroepeerde het peloton tot een eerste groep van ongeveer 25 renners met daarvoor nog slechts 3 enkelingen: Van Baarle, Langeveld en Pedersen. Na een korte wapenstilstand en enkele schuchtere aanvalspogingen raakte Niki Terpstra solo weg op de Hotond. Op de derde en laatste keer Oude Kwaremont ging hij op en over de drie koplopers en werd het eerste peloton verder gereduceerd tot tien, stuk voor stuk renners die bij de favorieten hoorden. Jasper zat daar ook bij en met een aanklampende Mads Pedersen achter Niki Terpstra zag zijn situatie er zelfs behoorlijk goed uit. Op de Paterberg kreeg Jasper het wel even moeilijk maar samen met Wout Van Aert en Oliver Naesen reed hij in een mum van tijd het gat terug dicht. Niki Terpstra leek toen al op weg naar winst, maar de situatie van Mads Pedersen was precairder: zou hij uit de greep kunnen blijven van de 10 achtervolgers? Jasper hoefde zich met die jacht niet te bemoeien maar de twee Quicksteppers Gilbert en Stybar natuurlijk evenmin, en zoals je mag verwachten in een groepje van geïsoleerde favorieten die mekaar bovendien waard zijn, raakte de achtervolging niet optimaal georganiseerd. Achter het nieuwe succes voor Quickstep werd Mads Pedersen dus onverhoopt tweede na meer dan 80 kilometer in de aanval en hij werd terecht met lof overladen. Voor Jasper was zijn 7e plaats in eerste instantie een ontgoocheling maar wat ze als ploeg vandaag lieten zien mag ons toch optimistisch stemmen voor de al dan niet nabije toekomst.

Geen al te beste dag maar toch nog top-10 in Dwars door VlaanderenIk snapte vandaag niks van de koers en van de verkeerspolitie. Zowat iedereen op de Kluisberg kloeg erover dat ie in of rond Wielsbeke en Deerlijk in de onbegrijpelijke verkeerschaos had vastgezeten. Intussen waren we twee uur en ruim 100km koers in extreem regenweder verder en nog altijd had zich geen ontsnapping gevormd. Jasper had net zijn zwarte regenjas uitgedaan – het zonnetje kwam er zowaar even door – en verschool zich nog in de buik van het peloton. Geleerd uit onze eerdere verkeersperikelen zakten we van daaruit af naar het café van ex-Rode Duivel Philippe Desmet aan de voet van Tiegemberg. Daar zagen we dat het peloton op de Kortekeer gescheurd was en op de Taaienberg nog verder uit mekaar gerafeld maar we konden Jasper niet onmiddellijk spotten. Achteraf bleek dat de Trek-boys de Trieu iets te ver naar achteren waren opgedraaid en al bij de inspanningen om dat recht te zetten was het Jasper duidelijk dat hij niet zijn beste dag had. Op tv leek hij nochtans in de boter te trappen maar hij stelde zich eerder passief op in de achtervolging en dat zijn we niet van hem gewoon. Hij mocht dat ook, met nog twee ploegmaats in de frontlinie, al lieten Mads en John toch geen al te frisse indruk meer. Een fusie van de twee kopgroepen aan de voet van de Trieu later en een aanval van Tiesj Benoot resulteerden in een nieuwe elitegroep van twaalf en daar zaten zowel Mads als Jasper bij. Maar de winnaar moesten we gaan zoeken in het vijftal dat op de kasseien van de Varent nog weg geraakte. Mads deed een eerdere poging maar de ontsnapping van Yves Lampaert was perfect getimed en zo won hij voor het tweede jaar op rij zijn “streekkoers”, en daar was verder niks op af te dingen. Jasper slaagde er toch weer in om zich – zelfs op een slechte dag – in de top-10 van een Worldtour koers te nestelen, chapeau! Fotoalbum.